डिसेम्बर ३१, उहानको औपचारिक घोषणाबाटै
मेरो पनि नाम दर्ता भैसकेको हो संक्रमण र मृत्युमा
त्यसो त जन्मिनसक्दै मृत्यु खातामा मेरो नाम थियो
आमाको गर्भबाटै देखेको थिएँ त्यो मृत्यु
जन्मिएर बिर्सिएँछु ।
एउटा अकाल मृत्युको कल्पना कसरी गर्ने होला ?
यतिखेर त्यो अकाल नै यथार्थ भै दियो !
सम्झिएँ ।
फोक्सो र मुटुमा असाध्यै पिडा हुने छ
नसाभित्रै रगत जम्न थाल्ने छ
म छटपटाउने छु पीडाले असाध्यै
शरीरबाट अन्तिम पटक स्वास छोड्दै गर्दा कोही हुने छैन मेरो नजिक
एक घुट्की पानी खुवाउने
मायाले सुम्सुम्याउने
लास उठाउने पनि कोही हुने छैन
आफन्तहरूले सय मिटर परबाट ट्वाल्ल हेर्ने छन् मेरो लास
संसारकै सबैभन्दा प्रिय मानिस मेरो छेउमा हुने छैन
त्यसो त दुस्मनहरू पनि आउने छैनन् मेरो लासमा नक्कली सहानुभूतिको फूल चढाउन ।
बरू तिनलाई आफ्नै मृत्युको चिन्ताले पिरोल्ने छ ।
केवल भ्रष्ट शासकहरू रुने छन् ईतिहासको अभिशप्त कलंकलाई पखाल्न
दरबारभित्रै लुकेर
आफ्नै मृत्युको डरले ।
यस्तो बेहालमा पनि मेरो लास कसैले नदेख्ने गरि मुस्कुराउने छ ।
म एउटा सुनसान सुनसान सुनसान मृत्यु मर्नेछु ।
No comments:
Post a Comment